Biegunka – przyczyny i leczenie

Choroby od A do Z
Biegunka jest dolegliwością związaną z częstym oddawaniem płynnego lub wodnistego stolca. Częstotliwość wypróżnień zwykle przekracza 3 na dobę. Biegunka zazwyczaj jest efektem zakażenia patogenami, może mieć jednak inną przyczynę. Co wywołuje tę przykrą dolegliwość? Jak skutecznie leczyć biegunkę?

Biegunka spowodowana przez wirusy

Biegunkę wywołaną wirusem potocznie nazywa się grypą jelitową lub żołądkową. Zazwyczaj odpowiadają za nią adenowirusy, rotawirusy, astrowirusy i norowirusy. Do zakażenia dochodzi zwykle drogą pokarmową. Objawami choroby są wodniste stolce, nudności, bóle brzucha, wymioty oraz gorączka.

Leczenie biegunki spowodowanej przez wirusy zakłada stosowanie lekkostrawnej diety. Nie można dopuścić do odwodnienia ani zaburzeń gospodarki wodno-elektrolitowej. Konieczne jest przyjmowanie dużych ilości wody. Warto sięgnąć również po elektrolity. Przy wymiotach trzeba pić małymi łykami. W przypadku kurczowych bóli brzucha najlepiej zastosować środek rozkurczający. Gorączkę pomogą zbić leki przeciwgorączkowe.

Biegunki bakteryjne

Biegunce o bakteryjnym podłożu często towarzyszą bóle brzucha. Czasem pojawiają się także wymioty i nudności. Pierwsze symptomy i pogorszenie się samopoczucia można zaobserwować już w 6-72 godzin od przedostania się bakterii do organizmu. Za biegunki bakteryjne odpowiadają często Salmonella i Escherichii coli. Zakażenie następuje drogą pokarmową poprzez zjedzenie pokarmu z bakteriami albo jadów bakteryjnych. Przy niewielkim nasileniu objawów, należy właściwie nawadniać organizm i przyjmować leki rozkurczające.

Przeczytaj:  Choroba bostońska - bostonka

Poważne zakażenia Salmonellą wymagają wykonania badania kału. Lekarz przepisuje antybiotyk oraz preparaty wyrównujące poziom płynów i elektrolitów. W łagodzeniu dolegliwości wykorzystuje się też węgiel aktywny wychwytujący toksyny i substancje gnilne z przewodu pokarmowego.

Biegunka wywołana przez stres

Osoby ambitne i o wrażliwym systemie nerwowym często zmagają się z biegunkami wywołanymi stresem. Przyczyną dolegliwości są silne emocje towarzyszące ważnym wydarzeniom takim jak egzamin czy rozmowa rekrutacyjna. Problemy z układem pokarmowym mogą pojawić się nawet kilka dni wcześniej. W zapobieganiu biegunce kluczowe jest przyjmowanie ziołowych preparatów uspokajających. Zaleca się picie melisy na noc i pamiętanie o wypoczynku. Jeśli natomiast wystąpiła biegunka, warto przyjąć dostępne bez recepty leki na biegunkę, np. tabletkę z loperamidem.

Biegunka związana z zespołem jelita drażliwego

Biegunka może być jednym z symptomów zespołu jelita drażliwego. Dolegliwość wiąże się ze zmienną konsystencją i częstotliwością oddawania stolca. Symptomy nasilają stres i spożywanie określonych produktów spożywczych, np. mleka zawierającego laktozę. U chorych biegunki mogą występować na przemian z zaparciami albo stanowić dominującą dolegliwość. W przypadku zespołu jelita drażliwego warto odwiedzić gastroenterologa. Dobierze on odpowiednie leczenie i doradzi w kwestii zalecanej diety. W przypadku ograniczanie biegunek dobrze sprawdza się dieta Low FODMAP polegająca na zmniejszeniu spożywania określonych pokarmów. Ponadto osoby cierpiące na zespół jelita drażliwego powinny żyć spokojnie, dlatego że stres nasila dolegliwości.

Przeczytaj:  Pójście do psychiatry to w Polsce nadal wstyd. Kiedy zmienimy swoje zaściankowe myślenie?

Biegunka polekowa

Biegunka związana z przyjmowaniem leków pojawia się często po dłuższej kuracji antybiotykiem. Wspomniany środek farmakologiczny wyjaławia naturalną florę bakteryjną jelit. Powoduje to zaburzenia w ich pracy i zmniejsza odporność na patogeny. Gdy przyjmuje się antybiotyk, warto stosować probiotyki – preparaty zawierające dobroczynne szczepy bakterii. Pożyteczne mikroorganizmy wspierają odporność i prawidłową perystaltykę jelit.

W większości przypadków biegunka ustępuje samoistnie. Można jednak spróbować złagodzić tę dolegliwość, sięgając po sprawdzone metody. Warto dopasować leki na biegunkę oraz inne sposoby radzenia sobie z tym problemem do przyczyny zwiększonej częstotliwości wypróżnień. Wówczas można liczyć na skuteczność terapii i szybką poprawę samopoczucia.