Wirusowe zakażenie wątroby – typy, objawy, metody leczenia i zagrożenia

Choroby od A do Z

Żółtaczka jest bardzo powszechną chorobą. Wyniszcza ona nasz organizm, prowadzi do poważnych konsekwencji. W tym artykule przeanalizujemy jakie rozróżniamy typy, wymienimy objawy, powiemy jak się leczyć i zapobiec przed WZW.

Wirusowe zapalenie wątroby (WZW), czyli tak zwana żółtaczka jest chorobą występującą w krajach zarówno biednych, jak i tych wysoko rozwiniętych. Choroba ta wyniszcza organizm i może nieść za sobą  poważne konsekwencje. W tym artykule zajmiemy się objawami, powodami zachorowań , metodami leczenia oraz typami żółtaczki.

Wirusowe zapalenie wątroby objawia się zażółceniem różnych części ciała. Między innymi są to skóra, twardówka, białka oczu, błony śluzowe oraz narządów wewnętrznych. Żółtaczka jest konsekwencją wysokiego poziomu bilirubiny we krwi oraz tkankach. Bilirubina powstaje w wyniku rozpadu czerwonych krwinek. Efektem tego jest żółtawy barwnik – bilirubina. Przedostaje się ona do krwi, następnie przemieszcza się do wątroby. Tu przechodzi przemiany chemiczne, by ostatecznie dostać się do dróg żółciowych i zostać skumulowaną w woreczku żółciowym.

WZW dzielimy na trzy typy (A, B, C).  Żółtaczka typu A jest chorobą od pokarmową. Wywoływana jest przez wirus HAV, który przenoszony jest drogą pokarmową. Powodem mogą być również brudne ręce. Do zakażenia dochodzi, gdy użyjemy zakażonej wirusami wody do picia lub mycia pokarmów. Objawami są żółta skóra i białka oczu, ciemny mocz oraz odbarwiony stolec. Istnieje szczepionka na WZW typu A. Zaleca się dwie dawki.

Żółtaczka typu B jest nazywana żółtaczką wszczepienną. Jest to jedna z najgroźniejszych chorób zakaźnych. Powoduje ona groźne powikłania do których należy niewydolność lub marskość wątroby, co w konsekwencji nasila ryzyko raka wątroby i ostatecznie zgonu. Wirus typu B jest nawet 100 razy bardziej zakaźny niż wirus HIV. Ochronić się możemy stosując szczepienie. Do zakażenia może dojść w wyniku stosunku płciowego, skaleczenia brudną strzykawką lub igłą, robienia tatuażu, przetoczenia zakażonej krwi.

Przeczytaj:  Pasożyty nieobce człowiekowi

Źródłem zakażenia żółtaczką typu C jest krew zakażona wirusem HCV. Ten typ wirusowego zapalenia wątroby na początku nie ukazuje żadnych objawów. Pacjent nie ma pojęcia o zakażeniu i czuje się dobrze. Tylko co trzecia osoba odczuwa objawy tego typu żółtaczki. Objawami mogą być nudności, wymioty, świąd skóry oraz problemy z koncentracją. Do zakażenia może dojść podczas hospitalizacji, albo nawet podczas wizyty u stomatologa.

Niezależnie od typu przyczynami żółtaczki mogą być:

ostre wirusowe zapalenie wątroby
długotrwała ekspozycja na czynniki toksyczne
zażywanie zbyt dużych dawek leków
poalkoholowa choroba wątroby
alkoholowe zapalenie wątroby i marskość
czynniki genetyczne (zespół Gliberta)
zatkanie dróg żółciowych
wewnątrz- lub zewnątrz wątrobowy zastój żółci
rak trzustki
czasem zapalenie dróg żółciowych
torbiele rzekome trzustki
zwężenie przewodu wspólnego po zabiegach
niewydolność komórek wątrobowych
choroba Wilsona
zespół Rotora
zespół Dubina-Johnsona
stłuczenie wątroby
nadczynność śledziony
zespół Criglera-Najjara
niewydolność krążenia
nadczynność tarczycy.

Objawy zwiększonego stężenia bilirubiny we krwi najszybciej można zaobserwować w twardówkach oczu i błonie śluzowej jamy ustnej. Następnie zmienia się kolor moczu i stolca. Do innych objawów należą świąd skóry oraz ból w okolicy wątroby. Pojawienie się bóli kolkowych oznaczać może żółtaczkę poza wątrobową. WZW hemolityczne charakteryzuje jasny mocz oraz ciemny kał, natomiast żółtaczka wątrobowa cechuje się jasnym kałem i ciemnym moczem. U noworodków objawy żółtaczki pojawiają się na głowie i postępują w dół do stóp. Dodatkowo u maluchów objawem może być głośny płacz, letarg i drgawki. Świąd i bóle w okolicach wątroby pojawiają się w zaawansowanych stadiach choroby.

Podstawą rozpoznania żółtaczki jest wywiad lekarski podczas wizyty u specjalisty. Polega on na zadaniu szeregu pytań sprawdzających, czy znaleźliśmy się w grupie ryzyka zarażenia wirusowym zapaleniem wątroby któregoś typu. Pytania dotyczą czynników podanych wcześniej w tym artykule oraz naszych przyzwyczajeń. Oprócz wywiadu lekarz powinien wykonać badanie palpacyjne brzucha oraz zlecić badania krwi. Badanie krwi ma na celu oznaczenie całkowitej i bezpośredniej bilirubiny oraz aktywność aminotransferazy i fosfatazy alkalicznej. Dzięki wynikom badań możliwe jest odróżnienie zastoju żółci od uszkodzenia komórek wątrobowych. Można również wykonać USG jamy brzusznej, tomografie komputerową lub rezonans magnetyczny. Te badania pozwalają wykryć obrzęk wątroby lub guzy. Dodatkowo USG wykryje ewentualny zewnątrz wątrobowy zastój żółci. Będzie to wymagało dalszych badań. Może być konieczne wykonanie biopsji laparoskopowej wątroby.

Przeczytaj:  Łuszczyca - trudna we współpracy choroba, która lubi powracać. Jak się z nią uporać?

Jak pisałem wcześniej żółtaczka jest efektem wielu chorób i właśnie z tego powodu nie ma jednakowego leczenia tej choroby. Musi nastąpić rozpoznanie stanu pacjenta i wtedy dopiero dobrane właściwe leczenie. Pojawienie się objawów żółtaczki nie musi wiązać się z natychmiastową wizytą u lekarza czy na ostrym dyżurze. Konieczne jest to wtedy, gdy zażółceniu różnych części ciała towarzyszą inne objawy tj:

bóle brzucha
wysoka temperatura
nudności
dreszcze

W pozostałych przypadkach możemy pójść do lekarza w następnych dniach po pojawieniu się zażółceń.

W domowym zaciszu możemy jedynie podtrzymywać sprawność wątroby i to tylko w przypadku żółtaczki o nieustalonej naturze lub wykluczeniu żółtaczki zaporowej czyli tzw. mechanicznej. Pomogą nam w tym:

odpowiednia dieta
zwiększony odpoczynek fizyczny i psychiczny (wielogodzinny w ciągu dnia)
suplementacja witaminami z grupy B oraz witaminy C
zażywanie preparatów wspierających czynność komórek wątrobowych

Dieta dobra dla wątroby to przede wszystkim taka, w której jest dużo warzyw i owoców oraz jak najmniej mięsa, tłuszczu oraz ostrych przypraw. Ważne jest, żeby dostarczyć wątrobie witamin z naturalnego źródła. Konieczne jest prowadzenie higienicznego trybu życia i unikanie ewentualnych źródeł zakażeń np. toalet publicznych. Można się również zaszczepić na WZW typu A i B. Wypoczynek fizyczny i psychiczny, o którym wspomniałem wyżej regeneruje organizm, w tym i wątrobę.

6 thoughts on “Wirusowe zakażenie wątroby – typy, objawy, metody leczenia i zagrożenia

  1. Żółtaczka jest nieciekawą chorobą. Moja ciocia na nią chorowała. Krzywdzące jest to, że wiele osób patrzy na to tak: choroba wątroby? Chory na pewno dużo pił alkoholu i jadł same śmieci. A to nie jest prawdą, moja ciotka była wegetarianką, a piła jedynie lampkę wina do kolacji i to raz na ruski rok, ta choroba ma też inne przyczyny, a nie tylko picie

  2. Bardzo ciekawa strona i artykuły. Zawsze znajdę coś co mnie zainteresuje i dowiem się czegoś nowego. Np nie znałam wszystkich przyczyn żółtaczki i trochę się zdziwiłam jak przeczytałam. Dobrze, że istnieją takie strony na których może człowiek bezpiecznie i pewnie poszerzać wiedzę

  3. Wydaje mi się, że my Polacy nawet nie zdajemy sobie sprawy, jakie zagrożenie dla naszego organizmu może przynieść ten wirus. Pamiętajmy, żeby dbać o naszą wątrobę i żeby badać się regularnie

  4. Stereotypy o tym, że choroby wątroby biorą się z picia to jest jakiś żart. Ludzie, żyjemy w dwudziestym pierwszym wieku a wy nadal wierzycie w zabobony. Owszem, mogą brać się z picia ale nie muszą, nigdy nie wolno wrzucać wszystkich do jednego worka jak to mówią

  5. Dlatego ja zawsze powtarzam dzieciom, żeby dokładnie myły ręce jak skądś wracają, żeby myły owoce zanim zjedzą. I nie lizały palców jak się ubrudzą! Ciekawy artykuł, nawet nie zdawałam sobie sprawy, że żółtaczka typu B jest gorsze niż HIV…. Człowiek całe życie się uczy. Trzeba uważać, ale skoro można się zarazić nawet u stomatologa i w szpitalach, to czasem nie jesteśmy w stanie uniknąć złego ;/

  6. Bardzo przydatny artykuł. Lepiej się skontrolować i trochę lecz bez przesady pilnować żeby nie zrobić sobie ku ku na całe życie. Przerażająca choroba. I to nawet w szpitalu można się zarazić.

Comments are closed.